ถ้าพูดถึงเรื่องมหาลัย เชื่อได้ว่าเด็กม.6ทุกคนต้องมีมหาลัยที่ตัวเองใฝ่ฝันและฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ซึ่งมหาลัยที่ฉันฝันฝันที่อยากจะเข้าก็คือ มศว.ประสานมิตร และจุฬา ซึ่งเป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงระดับต้นๆเลยด็ว่าได้และมีผู้คนมากมายที่ใฝ่ฝันอยากจะเข้ามหาลัยนี้เหมือนกัน แต่การที่จะเข้ามหาลัยนี้ยากมาก เพราะการสอบเข้ายากมาก และคณะที่ฉันอยากเข้าคือ ศิลปกรรม ฉันใฝ่ฝันและหวังกับสองมหาลัยนี้มากเพพราะถ้าฉันสอบติดก็จะทำให้ฉันและครอบครัวดีใจมาก อาจจะทำให้ดูมีหน้ามีตาขึ้นมาบ้าง เวลาใครถามพ่อกับแม่ก็จะได้ภูมิใจว่ามีลูกสอบติดจุฬา แต่เมื่อฉันคิดไปเรื่อยๆศึกษาจากสื่อต่างๆหรือถามจากรุ่นพี่ที่จบม6.ไปแล้ว ฉันก็เริ่มมีความคิดที่อยากจะเปลี่ยนสายการเรียนจากการเรียนนาฏศิลป์ เพื่อเป็นครูหรือศิลปินเป็นการเรียนบริหารจัดการ เภสัชกรรม และสายอื่นๆที่ไม่ใช่นาฏศิลป์ เพราะบางทีฉันก็คิดว่าฉันไม่ค่อยเหมาะกับสายนี้สักเท่าไหร่ เพราะหุ่นและสรีระไม่ค่อยเข้ากับการรำและความรู้รอบตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้มีไม่ค่อยมากนักจึงทำให้ฉันคิดว่าฉันคงไม่เหมาะกับการเป็นครู และถ้าเกิดฉันได้เปลี่ยนสายอาจจะทำให้ฉันได้พบกับตัวตนของฉันจริงๆก็ได้
เรื่องการเลือกมหาลัยจึงทำให้ฉันสับสน และเครียด เพราะการเลือกมหาลัยก็ถือได้ว่าเป็นการกำหนดอนาคตตัวเองเลยก็ว่าได้ เพราะถ้าเราเลือกสายที่ไม่ได้อยากเรียนและไม่ถนัดก็จะทำให้เราเสียอนาคตไปเลย แต่ถ้าเราเลือกเรียนถูกว่าจะเรียนอะไรและเราชอบและรักที่จะเรียนมันก็คงทำให้เราได้พบกับอนาคตที่ดีของตัวเราเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น